Om petfood te produceren dat voldoet aan de nutritionele eisen van het dier en waarbij rekening wordt gehouden met de juiste verhoudingen van de essentiële voedingsstoffen, gebruikt men heel wat verschillende soorten grondstoffen/ingrediënten. Grondstoffen die mogelijks gebruikt worden, zijn vlees, vis, groenten, granen, enz. De ingrediënten die gebruikt mogen worden, zijn strikt gereglementeerd in de Europese wetgeving. Zo mag er bijvoorbeeld tijdens de productie enkel maar vlees en vis gebruikt worden die goedgekeurd zijn voor menselijke consumptie. Een lijstje met extra info over de verschillende grondstoffen vindt u hieronder terug.
Vlees en Dierlijke bijproducten
Vlees en dierlijke bijproducten (producten die ontstaan bij de verwerking van vlees, bv. organen, en die een belangrijke bron vormen van verschillende voedingsstoffen) zijn een goede bron van eiwitten, essentiële vetzuren, ijzer en sommige vitamines B. Door vlees toe te voegen aan petfood wordt de smakelijkheid van het product verhoogd en krijgt het product een hoge verteerbaarheid. Soorten vlees die gebruikt worden zijn rund, kip, varken, konijn, schaap,…
Vis
Vis is een goede bron van hoge kwaliteitseiwitten. Eveneens vindt men in spieren van de vis jodium terug. Ook het skelet van vis wordt in petfood gebruikt. Dit is een goede bron van calcium en fosfor. De visoliën bevatten vitaminen A en D, en omega-3 vetzuren.
Zuivelproducten en eieren
Zuivelproducten zoals melk worden in petfood gebruikt omwille van de bron aan calcium en vitaminen. Ook bevatten zuivelproducten goed verteerbare eiwitten.
Groenten
Groenten zijn een belangrijke bron van vitaminen, mineralen en vezels. Sommige groenten (bv. soja) worden ook gebruikt omwille van de hoge energie- en eiwitinhoud.
Granen en zijn bijproducten
Granen zijn rijk aan energie, bevatten bovendien eiwitten en andere vitamines B zoals thiamine en niacine.
Vetten en oliën
Vetten en oliën worden toegevoegd aan petfood omdat ze energie en essentiële vetzuren bevatten. De toevoeging is belangrijk voor een optimale gezondheid, inclusief de nierfunctie, de voortplanting en een glanzende vacht. Vetten bevatten eveneens de vetoplosbare vitamines A, D, E en K.
Vitaminen en mineralensupplementen
Vitaminen en mineralen worden vaak extra toegevoegd aan petfood om er zeker van te zijn dat gezelschapsdieren hun dagelijkse behoefte binnen krijgen.
Zouten
Het meest bekende zout, natriumchloride of keukenzout, kan toegevoegd worden aan petfood om de vochtbalans in het lichaam van het dier op peil te houden of om de smaak te verbeteren. Daarnaast is natrium een essentiële voedingsstof, die eveneens terug te vinden is in vlees, vis en eieren.
Suikers
Suikers zoals sucrose, fructose en glucose komen van nature voor in fruit, groenten en granen. Soms worden suikers extra toegevoegd als energiebron. Honden en katten kunnen suikers gemakkelijk omzetten naar bruikbare energie via hun gewone vertering.
Additieven
Additieven is de verzamelnaam van toevoegingsmiddelen zoals vitaminen, antioxidanten, smaakstoffen, conserveringsmiddelen en kleurstoffen. Net zoals in menselijke voeding worden er kleine hoeveelheden van additieven toegevoegd om het eindproduct te verbeteren. Bewaarmiddelen worden toegevoegd om enerzijds de houdbaarheid te verlengen en dus verspillingen tegen te gaan, en anderzijds om de veiligheid van het petfood te garanderen. Voorbeelden van bewaarmiddelen zijn vitamine E en vitamine C.
De grondstoffen die hierboven vermeld worden, zijn gelijkaardig aan deze voor de mens. De verhoudingen van de voedingsstoffen die een dier nodig heeft, zijn echter verschillend van deze van de mens. Dit wordt echter vaak niet onder ogen gezien door de baasjes waardoor ze de neiging hebben tot antropomorfisme, i.e. het vermenselijken van hun huisdier. De (ogenschijnlijke) nabijheid van onze gezelschapsdieren doet de mens geloven dat hij al weet hoe ze "functioneren". We projecteren zo onze eigen verlangens en levenswijze op deze dieren, zonder rekening te houden met de verschillen. Dezelfde maaltijden als voor jezelf aan je huisdier geven is dus geen goed idee! Hieropvolgend wordt aangegeven waarin de belangrijkste verschillen liggen in de voeders voor de verschillende soorten huisdieren.
Katten
Katten worden omschreven als ‘strikte carnivoren’. Dit betekent dat zij nood hebben aan een eiwitrijk dieet en zeker niet aan een humaan dieet rijk aan suikers en vetten. De kaken van de kat zijn in de loop van de geschiedenis hieraan aangepast. Katten hebben namelijk kaken die gemaakt zijn om kleine prooien in de natuur te versnijden, en niet om te kauwen. Eveneens hebben zij een erg beperkte smaakzin en is hun reukzin sterk ontwikkeld. Het belangrijkste criterium in hun voedselkeuze is bijgevolg de geur van de voeding, en niet de smaak. De bacteriën in het spijsverteringsstelsel van de kat vertonen weinig variatie. De voeding vaak variëren kan nefast zijn voor het dier daar het zich moeilijk kan aanpassen aan veranderingen in de voeding wat kan leiden tot diarree. Een kat is dus heel blij als hij elke dag hetzelfde eten krijgt.
Honden
Honden zijn in feite semi-vleeseters en zijn dus fundamenteel anders dan de mens. Ook de grootte en de vorm van de organen van honden zijn anders dan die van de mens. Bij de mens begint de vertering al in de mond en bij honden niet. Daarnaast hebben honden een relatief grote maag en een kort spijsverteringsstelsel. Hoe groter de hond, hoe korter het spijsverteringskanaal in verhouding is. Honden onttrekken hun energie voornamelijk aan vetten, zonder daarbij cholesterolproblemen te krijgen. Wat niet wil zeggen dat honden niet aan overgewicht kunnen lijden. Een aangepaste voeding en dosering in de juiste hoeveelheid zijn daarom erg belangrijk.
Vogels en knaagdieren
Vogels en knaagdieren moeten de juiste graanmengeling krijgen, gemengd volgens precieze formules en aangevuld met de noodzakelijke vitamines en mineralen.
Knaagdieren
Elke knaagdiersoort heeft zijn specifieke voedingsvereisten. Een hamster heeft veel eiwitten uit vlees nodig. Daar waar een dwergkonijn uitsluitend plantaardig voedsel eet. Voor cavia’s is vitamine C in de voeding noodzakelijk daar ze zelf geen vitamine C kunnen synthetiseren.
Vissen en schildpadden
Vissen en schildpadden hebben volledige voeding nodig in de vorm van snippers of pellets of eventueel in de vorm van natuurlijke producten. De eetgewoonten van vissen zijn afhankelijk van hun oorsprong en liggen sterk uiteen. Er zijn ontelbare vissoorten, afkomstig uit de vijf werelddelen, en veel daarvan hebben hun eigen, specifieke voedingsvereisten.